کاربراتور سولکس چیست؟

سولکس یک تولید کننده کاربراتور و دوچرخه برقی VéloSoleX فرانسوی است. کاربراتورهای سولکس توسط بسیاری از شرکت‌های خودروسازی اروپایی استفاده می‌شد و مجوز ساخت ژاپنی Mikuni را دریافت می‌کرد.

کاربراتور سولکس در اصل برای خودروها ساخته شده بود. بعدها با این نام، سولکس به عنوان یک دوچرخه با کمک موتور ساخته شد.

مانند هر وسیله حمل و نقل، کاربراتور بخش مهمی است. کاربراتور سولکس زود فرسوده نمی شود. به طور مرتب اتفاق می افتد که نازل کاربراتور سولکس مسدود می شود، به خصوص زمانی که کثیفی در مخزن سوخت وجود دارد. رزوه کاربراتور گاهی اوقات آسیب می بیند که معمولاً با تعمیر اشتباه انجام می شود.

کاربراتورهای سولکس به طور گسترده توسط بسیاری از سازندگان اروپایی و تحت مجوز Mikuni در آسیا تا اواسط دهه 1980 استفاده می شد که تزریق سوخت به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفت.

از جمله شرکت های اروپایی که از کاربراتور سولکس استفاده کردند عبارتند از: رولزرویس موتورز، آلفارومئو، بریستول، فیات، آئودی، فورد، بی ام و، سیتروئن، اوپل، سیمکا، ساب، رنو، پژو، لانچیا، سری لندروور، لادا، مرسدس بنز. ، ولوو، فولکس واگن و پورشه.

کاربراتورهای سولکس تحت لیسانس تعدادی از شرکت‌ها از جمله میکونی ژاپن ساخته شده‌اند که در سال 1960 با سولکس قرارداد تولید مجوزدار منعقد کردند و بسیاری از طرح‌های اصلی سولکس را توسعه دادند.

خودروسازان ژاپنی و تولیدکنندگان موتورسیکلت که از کاربراتورهای میکونی استفاده می کنند عبارتند از: تویوتا، میتسوبیشی، سوزوکی، نیسان و یاماها.

ساخت کاربراتور سولکس

در کاربراتور سولکس، محفظه سوخت بخشی است که سوخت را از مخزن سوخت جمع می کند و آن را ذخیره می کند تا مخلوطی از هوا و سوخت در کاربراتور ایجاد کند. این محفظه سوخت دارای یک شناور است که برای حفظ سطح سوخت در محفظه سوخت استفاده می شود.

یک خط اصلی وجود دارد که از طریق آن سوخت به لوله گلوگاه ونتوری می رسد. سوخت از جت اصلی که در انتهای خط اصلی قرار دارد وارد لوله گلوگاه ونتوری می شود. سوخت جت اصلی با باز شدن چوک هوا می گیرد. سوخت جت اصلی با هوا مخلوط می شود که وقتی چوک باز می شود مخلوطی از هوا و سوخت تشکیل می دهد و با باز شدن دریچه گلوگاهی این مخلوط هوا و سوخت به سیلندر موتور می رسد.

به غیر از جت اصلی، سه خط لوله دیگر وجود دارد که سیلندر موتور از طریق آنها سوخت دریافت می کند، آنها جت پایلوت، جت پمپ و گذرگاه راه اندازی هستند.

سوخت جت پمپ از پمپ شتاب و جت خلبان از جت اصلی سوخت می گیرد. خط لوله جت خلبان از خط اصلی جدا شده است.

پمپ شتاب با استفاده از پدال شتاب کار می کند. این پمپ شتاب در هنگام شتاب گیری استفاده می شود.

جت خلبان در شرایط بیکار یا بدون بار استفاده می شود. این یک منفذ تخلیه خلبان دارد که جت خلبان هوا را از آن گرفته تا مخلوط هوا و سوخت را تشکیل دهد. در نزدیکی انتهای خط لوله وضعیت بیکاری، یک پیچ دور آرام وجود دارد که برای کنترل مقدار مخلوط هوا و سوخت به سیلندر موتور استفاده می شود.

گذرگاه راه اندازی سوخت خود را از مدار راه اندازی یا دو استارتر می گیرد. این مدار راه اندازی برای تامین مخلوط هوا و سوخت در طول زمان راه اندازی استفاده می شود. این مدار راه انداز دارای یک دیسک تخت است که دارای سوراخ هایی با شعاع های مختلف است که برای کنترل میزان سوخت در هنگام استارت استفاده می شود.

این مدار راه انداز همچنین دارای Air venturi است که هوا را در مدار راه اندازی برای ایجاد مخلوط هوا و سوخت تامین می کند. مخلوط هوا و سوخت از مدار استارت از طریق گذرگاه راه اندازی که در زیر سوپاپ دریچه گاز وجود دارد به سیلندر موتور می رسد.

کارکردن کاربراتور سولکس

در زمان استارت، سوراخ‌های بزرگ‌تری گذرگاه را به هم متصل می‌کنند تا سوخت بیشتری به موتور برود. سوپاپ دریچه گاز بسته است، کل مکش موتور به مسیر راه اندازی اعمال می شود

بنزین از محفظه شناور از جت بنزین استارت عبور می کند و به سمت عبور بالا می رود
بیرون می آید و با هوای ورودی از طریق جت هوا مخلوط می شود. این مخلوط هوا و سوخت به اندازه کافی برای راه اندازی موتور غنی است.

پس از روشن شدن موتور، اهرم استارت به موقعیت 2 برده می شود. به طوری که سوراخ های کوچکتر مسیر را به هم متصل می کند و مقدار بنزین را کاهش می دهد. در این حالت، سوپاپ گاز نیز تا حدی باز است تا بنزین نیز از جت اصلی خارج شود.

با این حال، کاهش عرضه مخلوط از سیستم استارت در این شرایط برای روشن نگه داشتن موتور کافی است. هنگامی که موتور به دمای معمولی می رسد، استارت به حالت “خاموش” منتقل می شود.