هر اتومبیل مجهز به چندین نوع چراغ خودرو است که هرکدام اهداف منحصر به فرد و مهم خود را دارند. چراغ‌های مختلف یک اتومبیل معمولا کارکرد خاصی برای کمک به خود راننده یا دادن هشدار و علامت به دیگر رانندگان دارند. در صورت استفاده نادرست یا عدم استفاده از آنها، ممکن است حوادث و تصادفات جبران‌ناپذیری رخ دهد. برخی از افراد حتی ممکن است از وجود چراغ‌های مختلف خودرو خود آگاه نباشند، اما مهم است که درباره هر‌یک از آنها اطلاعاتی داشته باشید و به درستی و مرتباً از آنها به ویژه هنگام رانندگی در شب، باران یا مه استفاده کنید. به همین منظور و برای افزایش آگاهی شما، انواع مختلف چراغ خودرو، اهداف وجود و زمان استفاده از آنها در اینجا ذکر شده است.
انواع چراغ ماشین
– چراغ دی‌لایت یا چراغ روز (Daytime running light: DRL). چراغ‌های روز به گونه‌ای طراحی شده‌اند که شما را برای سایر رانندگان و افراد در خیابان نمایان‌تر کنند و بدین‌گونه سطح ایمنی خیابان‌ها و جاده‌ها را بیشتر کنند. اما برخی از رانندگان آنها را عامل پرت‌کردن حواس رانندگان روبهرو می‌دانند. معمولاً در جلو و عقب اتومبیل شما قرار گرفته‌اند و می‌توانند هنگام شروع به کار موتور خودرو به طور خودکار روشن شوند. علاوه بر این در بعضی از اتومبیل‌ها گزینه‌ای وجود دارد که اگر نمی‌خواهید روشن بمانند، می‌توانید آنها را خاموش کنید. در صورت وجود، می‌توانید چراغ‌های روز خود را به صورت اتوماتیک به گونه‌ای تنظیم کنید که اتومبیل شما بتواند میزان نور قابل تشخیص را تنظیم کند. این امر به داشتن اطمینان از میزان مناسب نور در روز کمک می‌کند، بدون اینکه خودتان مرتباً آن را کنترل کنید. چراغ دی‌لایت باعث زیبایی بیشتر ترکیب چراغ خودرو و به طور کلی اتومبیل شما نیز می‌شود.
– چراغ نور پایین جلو (Low beam headlight). چراغ‌های جلو اتوموبیل شما دارای 2 گزینه مختلف است، نور پایین و نور بالا است. برخلاف چراغ نور بالا جلو اتومبیل که در بخش بعدی جزئیات آن ذکر شده است؛ چراغ نور پایین، نور کافی برای مشاهده خوب شما در شب بدون تابش خیره‌کننده بیش از حد برای رانندگان روبهرو فراهم می‌کند. روشن‌کردن چراغ نور پایین جلو هنگام رانندگی در شب ضروری است؛ علاوه بر این مشخص شده است که در هنگام رانندگی در روز، به عنوان مثال در هنگام هوای نامطلوب (باران، برف یا مه) یا درست بعد از طلوع آفتاب و درست قبل از غروب آفتاب، می‌تواند باعث بهبود دید و ایمنی نیز شود. دلیل این امر است که در این مواقع، مشاهده خودروهای دیگر دشوارتر خواهد بود.
– چراغ نور بالا جلو (high beam headlight). دقیقاً مانند چراغ نور پایین اتومبیل، چراغ نور بالا جلو به راننده کمک می‌کند تا جاده را در تاریکی ببیند. همچنین به سایر رانندگانی که در آن جاده هستید، علامت می‌دهد. چراغ‌های نور بالا جلو، دارای تابش شدید و متراکم از نور با درخشش زیاد هستند. به همین دلیل، از آنها فقط باید در مواردی استفاده شود که دید روبهرو دشوار باشد و هیچ خودرو دیگری از هر جهت قابل رویت نباشد، یا شما حداقل 150 متر از عبور و مرور پیش‌رو فاصله دارید و برای دیدن جاده به نور کامل احتیاج دارید. مهم است که چراغ نور بالا جلو اتومبیل خود را در موقعیت‌های خاص خاموش کنید تا از خطر عدم دید درست یا پرت‌شدن حواس رانندگان پیش‌رو جلوگیری کنید. این شامل زمان‌هایی است که یک اتومبیل به شما نزدیک می‌شود، حتی اگر در آن طرف بزرگراه باشد. مثلا در مه زیرا با بازتاب نور می تواند دید شما را دشوار کند و بر روی تپه ها، جاده های کوهستانی و پر پیچ و خم زیرا به راحتی مشخص نیست که آیا یک ماشین دیگر به سمت شما می‌آید یا خیر. معمولاً لامپ‌های مختلفی مسئول ایجاد پرتوهای نور پایین و بالا چراغ جلو اتومبیل هستند، بنابراین اگر یکی روشن نشود و یا آسیب ببیند، دیگری ممکن است همچنان روشن شود.
– چراغ مه‌شکن (Fog light). چراغ‌های مه‌شکن با شکل منحصر به فرد نور مسطح و گسترده خود، معمولاً در قسمت جلوی خودرو نزدیک سپر قرار می‌گیرند. نور آنها با حضور مه تجزیه و شکسته نمی‌شود و همچنان سطح جاده را روشن نگه می‌دارد و از بازتاب نور به چشم راننده و خیره‌شدن آن جلوگیری می‌کند. این نوع چراغ فقط در هنگام مه مورد استفاده قرار می‌گیرد، زمانی که چراغ‌های جلو معمولا کارایی لازم را ندارند. علاوه بر این، خودروها دارای چراغ مه‌شکن عقب (چراغ‌های قرمز با شدت نور کافی) نیز برای کمک به دیده شدن در هوای مه آلود توسط دیگر رانندگان هستند. از آنجایی که چراغ‌های مه‌شکن آنقدر قوی هستند که می‌توانند باعث پرت‌شدن حواس سایر رانندگان شوند، فقط باید از آنها در هنگام مه و برف استفاده کرد.
در هنگام باران نوع چراغ خودرویی که باید برای بهبود دیدتان روشن کنید، به میزان دید شما بستگی دارد. آیا در هنگام باران می‌توانید بیش از 100 متر جلوتر از خود را ببینید؟ در این صورت توصیه می‌شود که چراغ‌های نور پایین جلو اتومبیل خود را روشن کنید، اما اجباری نیست. اما اگر نمی‌توانید بیش از 100 متر جلوتر از خود را ببینید، باید از چراغ‌های نور پایین جلو اتومبیل خود استفاده کنید تا سایر رانندگان بتوانند شما را به راحتی مشاهده کنند. اگر دید شما بسیار ضعیف است، می‌توانید از چراغ‌های مه‌شکن نیز استفاده کنید، اما به خاطر داشته باشید که با بهبود دید آنها را خاموش کنید.
چراغ عقب خودرو (Taillight). چراغ‌های عقب، چراغ‌های قرمز در قسمت عقب اتومبیل شما هستند که هر زمان چراغ‌های جلو روشن باشد به طور خودکار روشن می‌شوند. آنها به رانندگان خودروهای پشت شما این امکان را می‌دهند که از حضور شما و اینکه چقدر شما از آنها جلوتر هستید، مطلع شوند.
– چراغ راهنما یا چشمک‌زن (Signal lights). چراغ‌های راهنما که روی گلگیر خودرو به عنوان چشمک‌زن نیز شناخته می‌شوند در قسمت جلویی و عقب خودرو قرار دارند. در بعضی از اتومبیل‌ها بر روی آینه‌های جانبی نیز قرار دارند. در اصل از آنها برای مطلع‌کردن سایر رانندگان از اینکه قصد چرخش دارید، استفاده می‌شود.
– چراغ ترمز (Brake light). چراغ ترمز اتومبیل شما که در عقب قرار دارد، به رانندگان دیگر می‌گوید که شما سرعت خود را کم کرده یا متوقف شده‌اید. با فعال‌شدن ترمزها، آنها به صورت خودکار روشن می‌شوند.
– چراغ خطر (Hazard lights). چراغ‌های راهنما شما به عنوان چراغ خطر نیز استفاده می‌شوند که در این شرایط به عنوان فلاشر یا چراغ هشدار‌دهنده خطر شناخته می‌شوند. هنگامی که چراغ خطر روشن است، چشمک می‌زند تا به رانندگان دیگر در مورد مشکلات پیش‌آمده برای اتومبیل شما یا عبور و مرور هشدار دهند. به عنوان مثال، در صورت اجبار برای متوقف‌شدن و یا خراب‌شدن اتومبیل در هنگام رانندگی، می‌توانید سایر رانندگان را نسبت به خطرات موجود در جاده با روشن‌کردن فلاشر مطلع سازید. در هنگام پارک‌کردن موقت، نباید از آنها استفاده شود.
– چراغ داخلی (Interior light). این چراغ‌ها که به عنوان چراغ‌های رانندگی نیز شناخته می‌شوند، برای بررسی نقشه یا مسیرها یا پیدا‌کردن چیزی در تاریکی، مفید هستند. آنها نباید هنگام رانندگی استفاده شوند، زیرا می‌توانند حواس راننده را پرت کنند.
انواع لامپ‌های چراغ خودرو و مزایا و معایب آنها
وقتی صحبت از لامپ‌های به کار رفته در چراغ‌های خودرو می‌شود، گزینه‌های مختلفی در بازار وجود دارد که می‌تواند برای انتخاب کمی گیج‌کننده باشند. سه نوع اصلی لامپ در حال حاضر موجود است؛ هالوژنی، زنون HID و LED. در اینجا انواع لامپ‌های چراغ‌های خودرو و مزایای هرکدام را بررسی خواهیم کرد.
لامپ‌های هالوژنی (Halogen bulbs)
لامپ‌های هالوژنی قدیمی‌ترین نوع لامپ هستند که امروزه هنوز هم به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند. لامپ‌های هالوژنی حاوی یک رشته تنگستن هستند که وقتی جریان از آنها عبور می‌کند، داغ و باعث ایجاد نور می شوند. این لامپ‌ها با یک گاز هالوژن (ترکیب ید و برم) پر شده‌اند که مانع از سیاه‌شدن لامپ می‌شود. لامپ‌های هالوژنی چندین مزیت دارند، تولید آنها بسیار آسان است و ارزان هستند. بیشتر اتومبیل‌ها از لامپ‌های هالوژنی برای انواع چراغ خودرو از جمله چراغ‌های جلو و چراغ‌های داخلی استفاده می‌کنند. زیرا تعویض لامپ‌های سوخته هالوژنی با لامپ دیگر بسیار آسان است. با این حال، لامپ‌های هالوژنی به اندازه لامپ‌های HID یا LED ماندگار نیستند. دمای رنگ در آنها معمولاً در حدود 3000K است و باعث ایجاد رنگ زرد می‌شوند. در آینده به احتمال زیاد شاهد به کاربردن تعداد لامپ‌های هالوژنی کمتری در چراغ‌های خودرو و تعداد بیشتری از این نوع لامپ‌های جدیدتر خواهیم بود.
لامپ‌های زنون HID (Xenon HID bulbs)
لامپ‌های HID از جهات مختلفی نسبت به لامپ‌های هالوژنی برتر هستند. لامپ‌های زنون HID از یک قوس الکتریکی بین دو الکترون موجود در لامپ استفاده می‌کنند. این لامپ‌ها پر از گاز زنون هستند که نور سفیدتر و روشن‌تری از لامپ‌های هالوژنی فراهم می‌کنند. به همین دلیل بسیاری از رانندگان لامپ‌های زنون را ترجیح می‌دهند. نور روشن‌تر لامپ‌های HID آنها را به عنوان لامپ‌های چراغ جلو بسیار کارآمدتر می‌کند. با این حال، آنها برای سایر قسمت‌ها مانند فضای داخلی اتومبیل شما ایده‌آل نیستند. اگر در اتومبیل شما از لامپ‌های هالوژنی استفاده شده است و می‌خواهید آنها را به لامپ‌های زنون HID تغییر بدهید باید از کیت تبدیل HID استفاده کنید، که این روش قانونی نیست. از طرفی لامپ‌های زنون نیز می‌توانند بسیار گران باشند. طول عمر آن حدود 2000 ساعت است.
لامپ‌های LED (LED bulbs)
لامپ‌های LED یکی دیگر از محصولات تکنولوژي جدید است. این لامپ‌ها که در سپر خودرو هم نصب می شود از دیودهای تابش نور تشکیل شده‌اند. با عبور الکترون‌ها، این نیمه‌رساناها آنها را به نور تبدیل می‌کنند. این امر نور زیادی را بدون استفاده از انرژی بسیار زیاد تولید می‌کند. در اتومبیل‌ها، این نوع لامپ در درجه اول به عنوان چراغ‌های داخلی مورد استفاده قرار می‌گرفت. امروزه لامپ‌های LED به طور گسترده‌ای در دسترس هستند و محبوبیت بیشتری پیدا کرده‌اند، زیرا رانندگان سبک و طول عمر آنها را دوست دارند. هم‌اکنون نیز چراغ‌های جلو خودرو دارای لامپ LED از تولید‌کنندگان معتبر و باکیفیت مانند فیلیپس (Philips)، به راحتی قابل دسترس بوده و با استاندارد بالایی تولید می‌شوند. طول عمر این چراغ‌ها آنقدر بالا است که پس از نصب، دیگر سال‌ها نیازی به تعویض آنها نیست. نصب لامپ‌های LED در چراغ‌های قسمت بیرونی خودرو (به عنوان مثال چراغ‌های جلو، چراغ‌های کناری) از نظر قوانین راهنمایی و رانندگی جاده قانونی نیست. اگر قصد ارتقا به LED را دارید، این نکته را در نظر بگیرید. قیمت آنها کمی گرانتر از لامپ هالوژنی است.
همانطور که ذکر شد، موارد فوق سه نوع لامپ چراغ خودرو محبوب در بازار هستند. با این حال، شرکت‌های آلمانی مانند BMW در تلاش برای ارائه لامپ‌های چراغ جلو خودرو لیزری است. به نظر می‌رسد که در حال حاضر LEDها بهترین گزینه در جهان باشند. در حالی که آنها کمی گرانتر از لامپ هالوژنی هستند، اما از نظر مصرف انرژی مقرون به صرفه تر هستند. آنها می‌توانند نور روشن‌تری از لامپ هالوژنی تولید کنند که به اندازه HID شدید نیست.
انواع لامپ‌های چراغ جلو خودرو
لامپ‌های هالوژنی و زنون HID در انواع مختلفی موجود هستند. نوع مورد نظر شما به عوامل مختلفی از جمله قیمت، کارآیی و سبک بستگی دارد. زیرا انواع مختلف لامپ چراغ خودرو برای اهداف خاص طراحی شده‌اند. در اینجا به انواع آنها اشاره شده است:
– لامپ‌های با حداکثر کارآیی ( لامپ های مرسدس بنز ) این نوع لامپ‌ها حداکثر کارآیی را دارند و بیشترین مقدار نور ممکن را تولید می‌کنند. بنابراین شما آنها را بیشتر در جاده‌ها در مقایسه با لامپ‌های استاندارد خواهید دید. آنها می‌توانند از برخی دیگر از انواع لامپ‌ها گرانتر و همچنین می‌توانند طول عمر کوتاه‌تری داشته باشند.
– لامپ‌های طراحی (Styling bulbs). این نوع لامپ‌ها یک ظاهر منحصر به فرد به اتوموبیل شما می‌بخشند. به جای تمرکز بر روی کارآیی، لامپ‌های طراحی فقط برای حفظ ظاهر تولید شده‌اند. زیرا دمای رنگ سردی دارند و نورهای سفید و یا حتی آبی تولید می‌کنند. معمولا نصب لامپ‌های بیش از حد سفید / آبی بر روی اتومبیل قانونی نیست، در نتیجه نصب همه لامپ‌های طراحی نیز قانونی نیست. بنابراین اطلاعات موجود در بسته‌بندی لامپ‌های طراحی را قبل از نصب آنها بررسی کنید. این امر به طور ویژه در مورد لامپ‌های هالوژنی نیز صادق است، که ممکن است رنگ آبی به آنها اضافه شود تا ظاهری مشابه لامپ‌های زنون HID پیدا کنند.
– لامپ‌های مقرون به صرفه و دارای عمر طولانی (Eco and long-life bulbs). اگر نگرانی اصلی شما صرفه‌جویی در هزینه خرید لامپ‌های چراغ جلو خودرو است، پس لامپ‌های مقرون به صرفه و دارای عمر طولانی را انتخاب کنید. این لامپ‌ها بادوام هستند (گاهی اوقات می‌توانند بیش از دو دهه عمر کنند)، بنابراین می‌توانید در هزینه تعویض مدام لامپ چراغ جلو خودرو خود صرفه‌جویی کنید. آنها همچنین انرژی کمتری مصرف می‌کنند.
نکات پایانی
چراغ جلو خودرو
اولین و مهمترین چراغ‌هایی که روی ماشین نصب می‌شوند؛ چراغ جلو ماشین هستند. این چراغ‌ها در رانندگی کردن اهمیت زیادی داشته و نقش بسزایی ایفا می‌کنند. چراغ جلو سه حالت دارد که به آنها نور پایین، نور بالا و چراغ کوچک گفته می‌شود. چراغ کوچک هنگامی مورد استفاده قرار می‌گیرد که راننده روشنایی نور افتاب و روز را در اختیار ندارد، هوای ابری، مه و تونل از جمله زمان‌هایی هستند که باید از چراغ کوچک استفاده شود. نور پایین برای زمان‌هایی است که جاده تاریک است، مثلا شب باید از نور پایین استفاده کرد. همچنین این نور برای جاده مه آلود هم مناسب است. عموما اکثر راننده‌ها از نور پایین استفاده می‌کنند تا چشم راننده خودرویی از مقابل می‌آید اذیت نشود. نور بالا زمانی استفاده می‌شود که راننده می‌خواهد فاصله زیادی را روشن کند. در ماشین‌های امروزی از لامپ ال ای دی به جای لامپ‌های رشته ای استفاده می‌کنند؛ چون پخش نور خوبی دارد.
