قاب ماشین چیست؟

قاب خودرو که از لحاظ تاریخی به عنوان شاسی آن نیز شناخته می‌شود، ساختار اصلی یک وسیله نقلیه موتوری است که تمام اجزای دیگر به آن متصل می‌شوند و قابل مقایسه با اسکلت یک موجود زنده است.

تا دهه 1930، تقریباً هر خودرویی دارای یک قاب ساختاری جدا از بدنه خود بود. این طرح ساخت و ساز به بدنه روی قاب معروف است. در دهه 1960، ساخت یک بدنه در خودروهای سواری رایج شده بود، و گرایش به یک بدنه برای خودروهای سواری در دهه‌های بعدی ادامه یافت.

تقریباً همه کامیون‌ها، اتوبوس‌ها و بیشتر پیکاپ‌ها از یک قاب جداگانه به عنوان شاسی خود استفاده می‌کنند.

توابع قاب ماشین

وظایف اصلی یک قاب در یک وسیله نقلیه موتوری عبارتند از:

• برای پشتیبانی از اجزای مکانیکی و بدنه خودرو
• برای مقابله با بارهای استاتیکی و دینامیکی، بدون انحراف یا اعوجاج بی مورد.

این شامل:

• وزن بدنه، مسافر و بار.
• پیچش عمودی و پیچشی با عبور از سطوح ناهموار منتقل می شود.
• نیروهای جانبی عرضی ناشی از شرایط جاده، باد جانبی و هدایت خودرو.
• گشتاور از موتور و گیربکس.
• نیروهای کششی طولی ناشی از استارت و شتاب و همچنین فشار ناشی از ترمزگیری.
• ضربه های ناگهانی ناشی از برخورد.

انواع قاب

• قاب نردبان.
• لوله ستون فقرات.
• X-frame.
• قاب محیطی.
• قاب پلت فرم.
• زیر فریم.

1. قاب نردبان

قاب نردبان که به دلیل شباهت آن به نردبان نامگذاری شده است، یکی از قدیمی ترین، ساده ترین و پرکاربردترین طرح های زیر بدنه، شاسی/فریم جداگانه است. این شامل دو تیر، ریل یا کانال متقارن است که در طول وسیله نقلیه حرکت می کنند و توسط چندین عضو عرضی به هم متصل می شوند.

در ابتدا تقریباً در همه وسایل نقلیه دیده می شد، چارچوب نردبانی به تدریج در اتومبیل ها به نفع قاب های محیطی و ساختار بدنه یکپارچه حذف شد. در حال حاضر عمدتا در کامیون های بزرگ دیده می شود.

این طرح به دلیل وجود ریل های پیوسته از جلو به عقب، مقاومت پرتو خوبی را ارائه می دهد، اما اگر از اعضای متقاطع ساده و عمود بر هم استفاده شود، مقاومت ضعیفی در برابر پیچش یا تاب برداشتن دارد. ارتفاع کلی وسیله نقلیه به دلیل قرار گرفتن کفپوش در بالای قاب به جای داخل آن بیشتر خواهد بود.

2. لوله ستون فقرات

شاسی ستون فقرات نوعی ساختار خودرو با شاسی است که شبیه به طراحی بدنه روی قاب است. به جای یک ساختار نسبتاً مسطح و نردبان مانند با دو ریل قاب موازی موازی، از یک ستون فقرات لوله‌ای محکم و مرکزی (معمولاً به صورت مقطعی مستطیلی) تشکیل شده است که قطار نیرو را حمل می‌کند و جلو و قسمت را به هم متصل می‌کند. سازه های اتصال تعلیق عقب.

اگرچه ستون فقرات اغلب به سمت بالا و عمدتاً بالای کف خودرو کشیده می‌شود، بدنه همچنان از بالا روی این ساختار یا روی آن قرار می‌گیرد (گاهی اوقات به‌هم می‌آید).

3. X-Frame

این طرحی است که برای مدل‌های آمریکایی جنرال موتورز در سایز کامل در اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960 استفاده می‌شد که در آن ریل‌ها از کنار موتور به نظر می‌رسید در محفظه سرنشینان عبور کرده و هرکدام تا انتهای مخالف عضو متقاطع ادامه می‌یابند. عقب شدید خودرو

این به طور خاص برای کاهش ارتفاع کلی وسایل نقلیه بدون توجه به افزایش اندازه گیربکس و برآمدگی محور پروانه انتخاب شد زیرا هر ردیف باید ریل‌های قاب را نیز بپوشاند.

چندین مدل دیفرانسیل را نه توسط میله معمولی بین محور و قاب، بلکه توسط یک مفصل توپی در بالای دیفرانسیل که به یک سوکت در یک استخوان جناغی که به یک عضو متقاطع از قاب لولا شده است، قرار می‌دادند.

ادعا می شد که فریم X نسبت به طرح های قبلی بهبود یافته بود، اما فاقد ریل های جانبی بود و بنابراین محافظت کافی در برابر برخورد و برخورد را نداشت. این طرح با قاب های محیطی جایگزین شد.

4. قاب محیطی

شبیه به یک قاب نردبانی، اما بخش‌های میانی ریل‌های قاب بیرونی ریل‌های جلو و عقب قرار دارند و در اطراف جای پای سرنشینان، در داخل راکر و پانل‌های رک قرار دارند. این امر باعث می‌شود تا سطح کف به‌ویژه جای پای سرنشینان پایین بیاید و ارتفاع صندلی سرنشینان کاهش یابد و در نتیجه خط سقف و ارتفاع کلی وسیله نقلیه و همچنین مرکز ثقل کاهش یابد، بنابراین هندلینگ و نگه‌داشتن جاده در سرنشینان بهبود می‌یابد. ماشین ها.

این طرح رایج برای خودروهای بدنه روی فریم در ایالات متحده شد، اما در بقیه جهان تا زمانی که unibody محبوبیت پیدا نکرد. به عنوان مثال، هادسون این ساختار را در مدل‌های نسل سوم Commodore خود در سال 1948 معرفی کرد. این نوع قاب اجازه تغییرات مدل سالانه و خودروهای پایین‌تر را می‌داد که در دهه 1950 برای افزایش فروش – بدون تغییرات ساختاری پرهزینه – معرفی شدند.

5. قاب پلت فرم

این اصلاحی در قاب محیطی یا قاب ستون فقرات است که در آن کف محفظه مسافر و گاهی اوقات نیز کف اتاق چمدان به عنوان قطعات باربر برای استحکام و استحکام در قاب ادغام شده است. ورق فلزی که برای مونتاژ قطعات استفاده می شود باید با برجستگی ها و حفره ها مهر شود تا به آن استحکام دهد.

شاسی پلت فرم در چندین خودروی موفق اروپایی، به ویژه فولکس واگن بیتل، که در آن ساخت بدنه روی پان نامیده می شد، استفاده شد. نمونه آلمانی دیگر خودروهای مرسدس بنز “پونتون” در دهه های 1950 و 1960 است که در تبلیغات انگلیسی زبان به آن “کف فریم” می گفتند.

6. Spaceframe

در شاسی اسپیس‌فریم (لوله‌ای)، سیستم تعلیق، موتور و پانل‌های بدنه به یک قاب اسکلتی سه‌بعدی از لوله‌ها متصل می‌شوند و پانل‌های بدنه عملکرد ساختاری محدودی دارند یا هیچ عملکردی ندارند. برای به حداکثر رساندن استحکام و به حداقل رساندن وزن، این طرح اغلب از مثلث ها حداکثر استفاده را می کند و تمام نیروها در هر پایه کششی یا فشاری هستند و هرگز خم نمی شوند، بنابراین می توان آنها را تا حد امکان نازک نگه داشت.

اولین شاسی فریم فضایی واقعی در دهه 1930 توسط باکمینستر فولر و ویلیام بوشنل استات (Dymaxion و Stout Scarab) تولید شد که نظریه قاب فضایی واقعی را از معماری یا طراحی هواپیما درک کردند.

چگونه بفهمیم خودروی شما آسیب قاب دارد؟

برای اینکه یک خودرو در نهایت دچار آسیب قاب شود، کار زیادی لازم نیست. در اینجا چند علامت وجود دارد که باید مراقب آنها باشید:

• به وضوح خمیده یا آسیب دیده است
• تراز خاموش است
• چرخ ها به درستی ردیابی نمی کنند
• پانل ها به ترتیب نیستند
• سایش ناهموار لاستیک
• صداهای غیر معمول
• سایش ناهموار سیستم تعلیق

هر یک از علائم بالا معمولاً با نوع خاصی از آسیب قاب مطابقت دارد.

• قاب افتادگی /پیچ خوردگی: اگر فریم شما آویزان یا پیچ خورده است، احتمالاً بین پانل های مختلف بدنه شکاف ایجاد می کند. در صورت نادیده گرفتن، افتادگی یا پیچ خوردگی فریم می تواند باعث شود تایرها و اجزای سیستم تعلیق شما سریعتر فرسوده شوند.
• قاب له شده: شهرت له شده پس از برخورد رایج‌تر است، جایی که خود فریم روی خودش مچاله می‌شود. به دنبال اعوجاج یا چین و چروک در پانل های بدنه مانند کاپوت، گلگیرها یا ریل های جانبی باشید.
• آسیب تاب: آسیب تاب معمولاً زمانی رخ می دهد که یک وسیله نقلیه در گوشه ای برخورد می کند. مشکل آسیب تاب این است که ماشین شما نمی تواند در یک خط مستقیم رانندگی کند، به این معنی که برای خود و اطرافیانتان خطری ایجاد می کند. بعلاوه، اگر به رانندگی با خودرویی که آسیب تاب خوردگی دارد ادامه دهید، احتمال زیادی وجود دارد که باعث خرابی گیربکس شود.

هزینه های تعمیر آسیب قاب خودرو

حقیقت موضوع این است که هیچ محدوده مشخصی برای هزینه های تعمیر آسیب قاب وجود ندارد. همه چیز به شدت آسیب بستگی دارد.

به عنوان مثال، یک پانل یک چهارم عقب فرورفته را در نظر بگیرید. اگر کار به سادگی از بین بردن فرورفتگی باشد، تعمیر ممکن است بین 500 تا 1000 دلار باشد.

با این حال، اگر آسیب شدید باشد، تعمیر آن ممکن است مستلزم تعویض کل بخش‌ها باشد، که به معنای بریدن قسمت‌های قدیمی و جوشکاری در قسمت جدید است. سپس از ماشین‌های صنعتی استفاده می‌شود تا ماشین شما را به حالت اولیه بازگرداند.

هنوز گران به نظر می رسد؟ بسته به میزان مشکلات، هزینه تعمیر آسیب قاب می تواند تا 100000 دلار افزایش یابد. به همین دلیل، شرکت‌های بیمه معمولاً به جای تلاش برای تعمیر آن، وسیله نقلیه را جمع‌آوری می‌کنند.