دیفرانسیل عقب چیست؟ – مزایا و معایب
آنچه یاد خواهید گرفت:
دیفرانسیل عقب چیست؟
دیفرانسیل عقب (RWD) شکلی از طرح موتور و گیربکس است که در وسایل نقلیه موتوری استفاده می شود که در آن موتور فقط چرخ های عقب را به حرکت در می آورد. تا اواخر قرن بیستم، دیفرانسیل عقب متداول ترین پیکربندی برای خودروها بود. اکثر خودروهای دیفرانسیل عقب دارای موتوری هستند که به صورت طولی در جلوی خودرو نصب شده است.
دیفرانسیل عقب (RWD) به این معنی است که نیروی موتور به چرخ های عقب منتقل می شود و چرخ های عقب خودرو را به جلو می راند. چرخ های جلو هیچ قدرتی دریافت نمی کنند و در مانور خودرو آزاد هستند. با توجه به اینکه وزن یک وسیله نقلیه RWD به طور یکنواخت تر از یک وسیله نقلیه FWD پخش می شود ، تعادل وزنی بهتری ایجاد می کند.
به همین دلیل است که اکثر خودروهای اسپورت مانند کوروت و کامارو RWD هستند و رانندگی هیجان‌انگیزتر است. عیب خودروهای RWD این است که در شرایط آب و هوایی نامناسب مانند باران یا برف عملکرد خوبی ندارند زیرا در جاده‌های لخت بیشتر مستعد از دست دادن کشش هستند.
خودروهایی که دارای دیفرانسیل عقب هستند کمی پیچیده تر هستند. قدرت از جعبه دنده به چرخ های عقب از طریق یک میل محرک طولانی به یک دیفرانسیل منتقل می شود. وسایل نقلیه RWD بسیار بهتر از خودروهای دیفرانسیل جلو رفتار می کنند و متوجه تفاوت در پیچ ها، پیچ ها و هنگام حرکت در موقعیت های ترافیکی خواهید شد. کشش به خوبی در شرایط جاده خیس یا برفی نخواهد بود.
خودروهای دیفرانسیل عقب برای یدک کشی بهتر هستند زیرا چرخ های جلو فرمان بهتری دارند بدون اینکه وزن زیادی روی آن ها باشد. به علاوه، با انتقال نیرو و وزن زبانه تریلر، قسمت عقب خودرو اسکات می‌شود که به چرخ‌های عقب کشش بیشتری می‌دهد. اگر گیر کردید، اضافه کردن وزن روی چرخ‌های عقب ممکن است کمک کند.
خودروهای دیفرانسیل عقب گاهی اوقات دارای 4×4 هستند. وقتی وسیله نقلیه را در ابعاد 4×4 قرار می دهید، خودرو در صورت نیاز نیرو را به هر چهار چرخ می رساند.
دیفرانسیل عقب چگونه کار می کند؟
متداول ترین راه اندازی در خودروهای دیفرانسیل عقب شامل اتصال موتور در جلوی خودرو به میل محرکی است که نیرو را به عقب خودرو می فرستد. این ترتیب به چند دلیل بر خودروهای ساخته شده در قرن بیستم تسلط داشت:
- وسایل نقلیه بدنه روی قاب به دلیل وجود ریل‌های قاب، فضای بیشتری در زیر خودرو دارند و این امر باعث می‌شود که میل درایو زیر خودرو برای تامین نیرو عملی‌تر شود. بیشتر خودروهای مدرن بدنه روی فریم نیستند و عموماً طراحی یکپارچه سبک‌تر با مرکز ثقل پایین‌تری دارند.
- همانطور که در بالا ذکر شد، چرخ‌های عقب تمام نیرو را اداره می‌کنند و چرخ‌های جلو همه فرمان‌ها را کنترل می‌کنند، به این معنی که ساخت آن ارزان‌تر و سرویس آن ساده‌تر بود.
- موتور جلوی وسیله نقلیه در صورتی که وسیله نقلیه به چیزی برخورد کند، چیز قابل توجهی را در مقابل راننده و سرنشینان قرار می دهد.
خودروهای پرفورمنس اغلب از دیفرانسیل عقب برای هندلینگ ثابت و تیز استفاده می کنند. در خودروهای موتور سوار وسط و عقب معمولاً نیرو به چرخ‌های عقب می‌رود تا در وزن صرفه‌جویی شود و موتور سنگین بر روی چرخ‌های محرک برای کشش بهتر قرار گیرد.
این واقعیت که دیفرانسیل عقب برای مدت طولانی مورد استفاده قرار گرفته است به این معنی است که این فناوری در طول سال ها به طور چشمگیری بهبود یافته است. مسائلی مانند بیش فرمانی (از دست دادن کشش عقب خودرو در یک پیچ) و کشش ضعیف در شرایط نرم در خودروهای چرخ عقب مدرن کمتر دیده می شود.
چه خودروهایی از دیفرانسیل عقب استفاده می کنند؟
- خودروهای سدان بزرگ و خودروهای خانوادگی: در حالی که بسیاری از خودروها و وانت‌های بزرگ از دیفرانسیل جلو یا چهار چرخ متحرک استفاده می‌کنند، بسیاری از سدان‌ها و واگن‌های سایز متوسط و بزرگ‌تر از دیفرانسیل عقب استفاده می‌کنند.
- کامیون‌ها و شاسی‌بلندها: اکثر کامیون‌ها و شاسی‌بلندهای بدنه روی چهارچوب به صورت استاندارد از چرخ‌های عقب استفاده می‌کنند. اکثر آنها گزینه ای برای چهار چرخ متحرک خواهند داشت. کامیون ها و وانت های تجاری نیز از دیفرانسیل عقب استفاده می کنند.
- خودروهای اسپرت و پرفورمنس: بسیاری از علاقه‌مندان به خودرو هنوز خودروهای دیفرانسیل عقب را به دلیل ویژگی‌های هندلینگ و ارائه قدرت ترجیح می‌دهند.
مزایای دیفرانسیل عقب
- در شرایط خشک، دیفرانسیل عقب به دلیل «انتقال بار» در شتاب و توزیع یکنواخت وزن، هندلینگ را بهبود می بخشد.
- چرخ‌های عقب متحرک معمولاً هزینه تعمیر و نگهداری کمتری دارند زیرا قطعات زیادی در یک فضای کوچک بسته‌بندی نشده‌اند. تعمیرات و نگهداری دیفرانسیل جلو ممکن است هزینه بیشتری داشته باشد زیرا برای دسترسی قابل اجرا باید قطعات بیشتری را حذف کنند.
- شما “گشتاور فرمان” را تجربه نخواهید کرد، یعنی تمایلی که خودروهای FWD باید در طول شتاب به سمت راست یا چپ منحرف شوند.
- بکسل کردن بارهای بزرگ آسان تر است زیرا چرخ هایی که کشش را انجام می دهند نزدیک تر به بار قرار دارند. همچنین، فرمان بسیار آسان تر است زیرا چرخ های عقب نیرو را تامین می کنند در حالی که چرخ های جلو کار فرمان را انجام می دهند.
- در حالی که دریفت برای اکثر رانندگان توصیه نمی شود، دریفت با RWD راحت تر از FWD یا 4WD/AWD است.
معایب دیفرانسیل عقب
- دیفرانسیل عقب ممکن است رانندگی سرگرم کننده تر باشد، اما تسلط بر آن را نیز دشوارتر می کند. با این حال، با کنترل های پایداری و کشش مدرن، تفاوت های رانندگی RWD برای اکثر رانندگان مشکلی ایجاد نمی کند.
- فضای داخلی کمتری به دلیل فضای بیشتر مورد نیاز برای تونل انتقال و میل محرک وجود دارد.
- ممکن است فضای صندوق عقب کمتری وجود داشته باشد زیرا تجهیزات بیشتری باید در زیر صندوق قرار گیرد.
- میل محرک که موتور جلو را به محور عقب متصل می کند، وزن بیشتری را اضافه می کند. وزن RWD کمی بیشتر از FWD است، اما کمتر از 4WD و AWD است.
- مواد اضافی به قیمت خرید کمی بالاتر تبدیل می شود.
- از آنجایی که RWD به جای کشیدن ماشین، آن را هل می دهد، در شرایط مرطوب و برفی مانور بیشتری برای آن وجود دارد. با وجود فناوری های مدرن مانند پایداری و کنترل کشش، این نقطه ضعف بسیار کاهش می یابد.
سوالات متداول
دیفرانسیل عقب چیست؟
دیفرانسیل عقب بیشتر در خودروهای اسپرت و سدان های پرفورمنس یافت می شود. دیفرانسیل عقب به طور انحصاری در تمام دسته های موتوراسپرت که در آن مجاز است استفاده می شود.
عملکرد راننده در نظر گرفته می‌شود زیرا یک راننده آموزش‌دیده و با تجربه می‌تواند از نیرویی که توسط چرخ‌های عقب پایین می‌آید برای هدایت خودرو در پیچ‌ها استفاده کند. متوجه خواهید شد که خودروهای دیفرانسیل عقب معمولاً فضای داخلی بی خاصیت دارند.
دیفرانسیل عقب برای چه مواردی استفاده می شود؟
دیفرانسیل عقب به طور انحصاری در تمام دسته های موتوراسپرت که در آن مجاز است استفاده می شود. عملکرد راننده در نظر گرفته می‌شود زیرا یک راننده آموزش‌دیده و با تجربه می‌تواند از نیرویی که توسط چرخ‌های عقب پایین می‌آید برای هدایت خودرو در پیچ‌ها استفاده کند.
RWD یا FWD کدام بهتر است؟
بیشتر اوقات، خودروهای دیفرانسیل جلو مسافت پیموده شده بهتری دارند زیرا وزن پیشرانه کمتر از وزن خودروهای چرخ عقب است. خودروهای FWD نیز کشش بهتری دارند زیرا وزن موتور و گیربکس روی چرخ‌های جلو قرار دارد.
محرک چرخ عقب برای چه چیزی خوب است؟
همچنین کشش را بهبود می بخشد زیرا وزن موتور و گیربکس مستقیماً روی چرخ های محرک است. دیفرانسیل عقب عموماً شتاب اولیه بهتری نسبت به دیفرانسیل جلو ارائه می دهد زیرا با شتاب گیری وزن به عقب خودرو منتقل می شود که کشش را افزایش می دهد.
دیفرانسیل عقب یعنی چی؟
اصطلاح دیفرانسیل عقب به سیستم توزیع نیرو اشاره دارد که پیشرانه چرخشی را فقط بر روی چرخ های عقب قرار می دهد. اگرچه این رایج‌ترین نوع پیکربندی رانندگی تا پایان قرن بیستم بود، اما امروزه بیشتر خودروها از نوع دیفرانسیل جلو، چهار چرخ متحرک یا تمام چرخ متحرک هستند.
AWD یا RWD کدام بهتر است؟
از آنجایی که یک خودروی چهارچرخ محرک تنها نیمی از نیروی محرکه را در هر چرخ منتقل می کند، میزان چسبندگی موجود برای نیروهای پیچ ها بیشتر از یک خودروی دیفرانسیل عقب برای همان سطح قدرت موتور است. به این معنی که بهترین خودروی AWD با نیروهای بسیار بالاتر در پیچ ها نسبت به بهترین خودروهای RWD، چسبندگی به پهلو را از دست می دهد.
آیا دیفرانسیل عقب در باران خوب است؟
همانطور که هر کسی که یکی از آنها را داشته باشد به شما خواهد گفت، ماشین های RWD در شرایط آب و هوایی نامناسب باران و برف ضعیف ترین حالت خود را دارند. حتی با کنترل کشش مدرن، خودروهای RWD بیشتر در معرض از دست دادن کشش در جاده‌های نرم است. در برف، خودروهای RWD بهترین خانه چپ هستند.
عیب دیفرانسیل عقب چیست؟
عیب خودروهای RWD این است که در شرایط آب و هوایی نامناسب مانند باران یا برف عملکرد خوبی ندارند زیرا در جاده‌های لخت بیشتر مستعد از دست دادن کشش هستند.
آیا RWD در برف خوب است؟
دیفرانسیل عقب بهترین انتخاب برای جاده های برفی نیست زیرا خودروهای دیفرانسیل عقب تمایل به بیش فرمانی یا دم ماهی دارند که هر دو بسیار خطرناک هستند. اکثر خودروهایی که در ایالات متحده فروخته می‌شوند، تمام چرخ‌های محرک یا جلو هستند، که هر دو گزینه‌های رانندگی ایمن برای شرایط برفی هستند.
چرا دیفرانسیل عقب سرگرم کننده تر است؟
تا حدودی، این بیش فرمانی است که اتومبیل‌های دیفرانسیل عقب را سرگرم‌کننده‌تر می‌کند، زیرا چیزهای کمی وجود دارد که به عنوان رضایت‌بخش و لرزاننده، مانند گرفتن و تصحیح یک لحظه بیش فرمانی، یا اگر در پیست هستید و در اختیار دارید، وجود دارد. مهارت های لازم، نگه داشتن اسلاید چرخ عقب.
چه خودروهایی دیفرانسیل عقب هستند؟
10 بهترین خودروی دیفرانسیل عقب 2022
- مزدا MX-5.
- پورشه 911.
- BMW سری 3.
- آلفارومئو جولیا کوادریفوگلیو.
- جگوار XE.
- آلپاین A110.
- مک لارن 720 اس.
- BMW i4.
آیا دیفرانسیل عقب همان 2WD است؟
در 2WD، سیستم پیشرانه خودرو نیرو را فقط به دو چرخ خودرو ارسال می کند. اگر نیرو به چرخ‌های جلو ارسال شود، خودرو را چرخ‌های جلو می‌گویند. اما زمانی که نیرو به چرخ های عقب خودرو ارسال می شود به آن Rear Wheel Drive می گویند.
چگونه می توان لاستیک ها را در ماشین های دیفرانسیل عقب بچرخانید؟
برای خودروهایی که چهار چرخ، چهار چرخ یا چرخ عقب هستند، الگوی متقاطع عقب توصیه می شود. لاستیک های عقب به محور جلو منتقل می شوند و در همان سمت خودرو قرار می گیرند در حالی که لاستیک های جلو به طرف های مخالف محور عقب منتقل می شوند.
آیا خودروهای دیفرانسیل عقب بهتر هستند؟
خودروهای دیفرانسیل عقب تعادل بهتری نسبت به خودروهای دیفرانسیل جلو دارند. چون تعادل بهتر است، هندلینگ خودرو بهتر خواهد بود. خودروهای دیفرانسیل جلو بیشتر وزن موتور و گیربکس را روی چرخ های جلو دارند.
آیا خودروهای RWD نیاز به چرخش لاستیک دارند؟
برای خودروهای FWD یا RWD، چرخش تایر باید هر 5000 تا 7500 مایل انجام شود. برای ارقام دقیق حتماً به دفترچه راهنمای مالک خود مراجعه کنید. چرخش تایر FWD : هنگام حرکت لاستیک های عقب به جلو، طرفین را برگردانید. به عنوان مثال، لاستیک عقب سمت راست در سمت چپ جلو حرکت می کند.
لاستیک های RWD هر چند وقت یکبار می چرخند؟
زمان چرخاندن لاستیک برای اتومبیل های FWD یا RWD باید هر 5000 تا 7500 مایل باشد. با این حال، مجدداً، می توانید برای تأیید این موضوع، دفترچه راهنمای مالک خود را بررسی کنید. انجام چرخش تایر FWD در خانه؟ هنگام جابجایی لاستیک های عقب حتماً طرفین را برگردانید، یعنی لاستیک عقب سمت راست باید به سمت چپ جلو برود.
دیفرانسیل عقب بد است؟
از آنجایی که خودروهای محرک عقب دارای چرخ‌های محرک در قسمت سبک‌تر خودرو نسبت به خودروهای محرک جلو هستند، بیشتر مستعد دم ماهی هستند. در این شرایط، راننده هنگام شتاب گیری، چرخ را می چرخاند و چرخ های عقب خودرو شروع به هل دادن آن به یک چرخش دشوار می کنند.
بهترین خودروی دیفرانسیل عقب کدام است؟
10 بهترین خودروی دیفرانسیل عقب که می توانید بخرید:
- شورولت کامارو.
- فورد موستانگ.
- جنسیس G70.
- جگوار اف تایپ.
- کیا استینگر.
- مزدا MX-5 میاتا.
- پورشه 718 کیمن/باکستر.
- تویوتا GR 86 و سوبارو BRZ.
