افسانه‌های بی‌شمار Le Mans 24 Hours شامل موارد نادری از قهرمانانی است که پس از گذراندن بیش از 23 ساعت پشت فرمان در کلاسیک فرانسوی پیروز شدند. مانند لوئیجی چینتی در سال 1949 و لوئیس روزیر در سال 1950. امروزه، با توجه به سرعت مسابقات استقامتی که عملاً با سرعت دوی سرعت مطابقت دارد، اجرای انفرادی از این دست به سادگی قابل تصور نیست . در نتیجه بسیار حیاتی است که بتوان روی سه راننده ای حساب کرد که سرعت را با توانایی عملکرد با هم در هماهنگی کامل ترکیب می کنند.

تیم اول و مهمتر از همه

این ترکیب ، درخواست خودکار از رانندگانی نیست که در دنیای بی‌رحمانه تک‌نفره‌ها دندان‌های خود را بریده‌اند، جایی که اولویت دادن به خود از دیرباز نگرش رایج بوده است. فیلیپ سینو می‌گوید : « رویکرد مورد نیاز برای موفقیت در مسابقات استقامتی با رویکردی که در مورد اتومبیل‌های تک‌نفره‌ای که در آن رانندگان خود محور هستند ، متفاوت است». در مسابقات استقامت ، تیم باید همیشه اول باشد. رانندگان علاوه بر ارائه بهترین عملکرد خود در خودرو، باید بتوانند به پویایی کلی کمک کنند، آزادانه با اطرافیان خود ارتباط برقرار کنند و مهمتر از همه به آنها خدمت کنند. این کلید واقعی موفقیت است و در مقایسه با مسابقات تک سرنشینه، نیاز به ذهنیت فکری و روانی کاملاً متفاوتی دارد .»

نیکلاس لاپیر حدود 15 سال پیش به مسابقات استقامت روی آورد و از صمیم قلب با رئیس خود موافق است. او موافق است: « تفاوت شب و روز است . در مسابقه‌های استقامتی ، شما می‌خواهید که هم‌تیمی‌هایتان تا حد امکان سریع باشند، در حالی که غریزه شما در مسابقات تک‌نفره این است که دیگران را زیر پا بگذارید! این یک ذهنیت کاملا متفاوت است. ”

مصالحه ها

همانطور که فیلیپ سینو توضیح می‌دهد، داشتن سه راننده که از یک ماشین مشترک استفاده می‌کنند، به وضوح مستلزم سازش است. مصرف سوخت خود را بررسی کنید و بپذیرید که همیشه تایرهای تازه نخواهید داشت. شما برای همیشه باید مصالحه کنید و به هم تیمی های خود فکر کنید، در حالی که همچنان تا حد ممکن تلاش می کنید. این می تواند منجر به تصمیماتی شود که ممکن است کسانی را که با این ورزش آشنا نیستند شگفت زده کند. وضعیت نشستن در داخل کابین نمونه ای است که به ذهن متبادر می شود. ”

یافتن رانندگانی که قادر به استفاده از این ارزش‌ها و به اشتراک گذاشتن آن‌ها با هم تیمی‌های خود باشند، موضوع ساده‌ای نیست. او اعتراف می‌کند : « در تیم استقامت الپ الف، نه تنها نقشی عملی در ردیابی سه‌گانه ایده‌آل بازی می‌کنم، بلکه خوشحالم که اعتراف می‌کنم که این بخشی از شغل من است که ترجیح می‌دهم .»

برخی از تیم ها تجزیه و تحلیل دقیقی از عملکرد رانندگان احتمالی انجام می دهند. برخی دیگر ممکن است به دلایل بازاریابی توسط ملیت های خاصی وسوسه شوند یا به دنبال رانندگانی با سبک های مشابه باشند. رئیس تیم استقامت الپ الف هیچ تردیدی در تعیین تأثیر هدایت کننده خود در مورد استخدام ندارد. او می گوید: « به نظر من، اولویت شماره یک روحیه تیمی و رویکرد کلی است . هرچند کلید آسانی وجود ندارد. بدون دستور پخت تضمینی این اساساً یک احساس درونی است که آیا کسی برای پویایی که شما به دنبال آن هستید مناسب است یا خیر .”

نحوه عملکرد رانندگان با هم در واقع می تواند تیم را به عنوان یک کل به جلو ببرد. او ادامه می دهد: « وقتی پویایی قوی باشد، هر راننده به هم تیمی هایش کمک می کند تا در زمینه هایی پیشرفت کنند که لزوماً نقطه قوت آنها نیست . این نوع همکاری مثبت نه تنها بهترین را در هر سه راننده به ارمغان می آورد، بلکه به پیشرفت فردی آنها نیز کمک می کند . وقتی می‌بینید این کیمیا کلیک می‌کند، لذت و موفقیتی که به اشتراک می‌گذارید بسیار رضایت‌بخش‌تر می‌شود! ”

فیلیپ سینو زمانی که نیکلاس لاپیر، آندره نگرائو و ماتیو وکسیویر را برای FIA WEC 2021 نام برد، نقطه انتخاب خود را به دست آورد . او لبخند می زند: « من بسیار مفتخرم که این سه راننده را گرد هم آورده ام . آنها در سال 2021 به قدری خوب عمل کردند که هیچ تغییری برای این فصل وجود نداشت .

سه گانه برنده

نیکلاس لاپیر از سال 2016 بخشی از تیم بوده است و به عنوان کاپیتان تیم ظاهر شده است… « هر بار که او سوار ماشین می شود، می دانیم که بهترین عملکرد خود را خواهد داد، علاوه بر این که در مورد عملکرد خودش و ماشین کاملاً عینی است. فیلیپ سینو می‌گوید که چنین دارایی ارزشمندی است .

در حالی که استفاده از خدمات یک فرانسوی با چنین سوابق شیوا ممکن است یک گزینه واضح باشد، آندره نگرائو برزیلی در اواخر سال 2017 پس از پیوستن به تیم، پس از اولین حرفه خود در تک سرنشینان به مسابقات استقامت آمد : او فرصتی است تا استعدادهای ناشی از هوش او را آشکار کند. او از کار کردن و موفقیت به عنوان یک گروه لذت می برد و به عضوی جدا نشدنی از تیم تبدیل شده است .

در ابتدای سال 2021، نیکلاس و آندره توسط ماتیو وکسیویر ملحق شدند… فیلیپ سینو خاطرنشان می‌کند: « چند وقت پیش، دیدگاه ماتیو بسیار شبیه یک راننده تک‌نفره بود . با این حال ، از طریق همکاری با هم تیمی هایش، او به زودی مفهوم روحیه تیمی را درک کرد و به یک راننده مسابقه استقامتی قوی تبدیل شد .

نیکلاس، آندره و ماتیو پس از کمپین موفقیت‌آمیز خود در سال 2021 که 6 سکو را به دست آوردند، فصل جاری را با پیروزی در دور افتتاحیه FIA WEC – 1000 مایل از Sebring، در فلوریدا، ایالات متحده – با A480 آلپاین خود آغاز کردند . این واقعیت که آنها به طور موقت در صدر جدول قهرمانی قرار دارند، دلیل قانع کننده ای است که هر سه دارای ویژگی هایی هستند که رانندگان مسابقه استقامتی را از همتایان تک سرنشین خود متمایز می کنند!