تست و بررسی تخصصی کیا سراتو ۲۰۱۲ وارداتی

مقدمه

نسل دوم کیا فورته یا همان سراتو از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ روی خط تولید کمپانی کیا قرار داشت. فروش چشمگیر نسل دوم سراتو توانست شکست نسل اول را جبران کند. داستان نسل دوم سراتو در ایران از اواخر سال ۱۳۹۳ با سایپا آغاز و در اواسط سال ۱۳۹۸ هم پایان یافت. این خودرو در زمان مونتاژ خود در ایران فروش کم‌نظیری را تجربه کرد. البته سراتو همچنان هم در بازار خودروهای خارجی پر طرفدار است. جالب است بدانید در زمان نگارش این مقاله، قیمت سراتو صفر کیلومتر مدل ۹۸ بعضا به ۱.۶ میلیارد تومان هم می‌رسد که نشان می‌دهد هنوز تقاضا برای خرید این خودرو بالاست.

با اینکه نسخه وارداتی نسل دوم سراتو کیفیت به مراتب بهتری نسبت به نسخه سایپایی داشت، هیچ وقت نتوانست به پای فروش نسخه سایپایی برسد. البته این اتفاق چندان هم عجیب نیست چون سراتو سایپایی به واسطه عرضه وسیع‌تر و خدمات پس از فروش مناسب به راحتی می توانست در فروش از سراتو وارداتی پیشی بگیرد. دلیل دیگر این موضوع هم می‌توان نبود نسخه های صفر کیلومتر یا کم‌کار سراتو وارداتی است. آخرین سراتو وارداتی در سال ۹۲ به ایران وارد شد در صورتی که سراتو ساپیایی تا سال ۹۸ در ایران تولید می‌شد.

در این سری از مقالات تست و بررسی  مجله پدال به سراغ سراتو ۲۰۱۲ وارداتی رفته‌ایم تا ارزش خرید آن را در بازه قیمتی  ۱.۴ تا ۱.۵ میلیارد تومان (اواسط دی ماه ۱۴۰۱) بررسی کنیم. با ما همراه باشید.

همچنین بخوانید: تست و بررسی الانترا ۲۰۱۸

طراحی ظاهری سراتو

طراحی نمای جلو سراتو نه آنقدر اسپرت است که زود قدیمی و از مد افتاده شود و نه آنقدر ساده و کسل کننده است که فقط پیرمرد ها سراغش بیایند. در نمای جلوی سراتو جزئیات و ظرافت‌های زیادی دیده می‌شود. مطمئنا زیبا ترین قسمت خودرو همان جلوی آن است. ترکیب جلوپنجره معروف پوزه ببر کیا، با سپر پف کرده و خط و خطوط طراحی چراغ‌ها و کاپوت، زیبایی خاصی را به این قسمت بخشیده.

نمای جانبی سراتو بسیار ساده و حتی کسل کننده طراحی شده. البته رینگ‌های ۱۷ اینچی ۱۰ پره کمی این ضعف را پوشش داده‌اند. نمای عقب سراتو تناسب چندانی با جلوی آن ندارد زیرا در نمای جلو از برخی المان های طراحی برای اسپرت‌تر دیده شدن استفاده شده اما در عقب اینطور نیست. شاید تنها ویژگی اسپرت نمای عقب سراتو دیفیوزر و سراگزوز استیلی آن باشد.

کابین سراتو

طراحی کابین سراتو کمی قدیمی و از مد افتاده به نظر می‌رسد اما هنوز از بسیاری از خودروهای داخلی و برخی رقبایش بهتر است. کیفیت متریال استفاده شده در کابین چندان جذاب نیست. برای مثال پلاستیک استفاده شده در رودری‌ها و قسمت زیرین داشبورد کاملا خشک و بی روح هستند. اما کیفیت چرم استفاده شده در رودری‌ها و صندلی‌ها مناسب است. البته بماند که رنگ و بوی افت کیقیت در برخی قسمت ها مانند چرم صندلی راننده، دور فرمان و… احساس می‌شود.

از بحث کیفیت متریال استفاده شده در کابین که بگذریم به توصیف حس و حال نشستن در سراتو می‌رسیم. دوخت قرمز دور فرمان و چرم صندلی‌ها و رودری‌ها به سرنشینان حس اسپرتی را القا میکند. البته که صفحه کیلومتر سوپر ویژن و غربیلک و دنده پشت فرمان به تقویت این حس کمک می‌کنند. فضای کابین و صندوق سراتو برای یک خانواده چهار نفره مناسب به نظر می‌رسد. نکته مثبتی که در رانندگی طولانی با سراتو متوجه آن شدیم موقعیت قرار گیری صندلی‌های جلو بود. صندلی‌های جلو به نحوی نصب شده اند که سرنشینان عقب به راحتی می‌توانند پاهایشان را زیر صندلی ببرند و دراز کنند. فضا برای قرار دادن اجسام در کابین راضی کننده نیست اما نمره قابل قبولی می‌گیرد. دسترسی به ادوات کابین نیز بسیار ساده صورت می‌پذیرد و راننده هر زمان که اراده کند می‌تواند کنترل اوضاع کابین را به دست بگیرد!

امکانات رفاهی

شاید سراتو در بحث امکانات رفاهی در برابر رقیبان چینی هم قیمتش حرفی برای گفتن نداشته باشد اما چندان هم دست‌خالی نیست.

سانروف برقی، کولر اتوماتیک دیجیتال، تنظیم ارتفاع نور چراغ های جلو از داخل کابین، تنظیم شدت نور داخل خودرو، سیستم ورود بدون کلید، آیینه‌های جانبی برقی، سنسور عقب، کامپیوتر سفری، سانروف برقی، کروز کنترل، کنترل سیستم صوتی از روی فرمان و قابلیت تنظیم ارتفاع صندلی راننده به صورت دستی جزو امکانات رفاهی سراتو محسوب می‌شوند که البته امروزه در بیشتر خودروها (غیر داخلی!) دیده می‎‌شود. اما امکاناتی مانند دنده پشت فرمان و صفحه کیلومتر سوپرویژن (که کاملا با چیزی در دنا دیدیم متفاوت است!) جزو امکاناتی هستند که خودروهای کمی در این بازه قیمتی از آن برخوردارند. دوربین دنده عقب و مانیتور نیز جزو امکاناتی هستند که در برخی از نسخه های وارداتی قابل مشاهده هستند.

البته کمبود امکاناتی مانند دریچه تهویه سرنشینان عقب، تنظیم برقی صندلی راننده، آیینه تاشو برقی و گرمکن صندلی در سراتو واقعا احساس می‌شود.

امکانات ایمنی

شاید امکانات رفاهی سراتو در این بازه قیمتی چندان درخور توجه نباشد اما امکانات ایمنی به کار رفته در این خودرو در نوع خود بسیار خوب محسوب می‌شود.

۸ ایربگ ده نقطه‌ای، ترمزهای دیسکی خنک شونده جلو،  پشت سری های فعال هنگام تصادف، ترمزهای دیسکی عقب با قابلیت ABS-EBD-BAS، سیستم کنترل پایداری جزو مهم‌ترین امکانات ایمنی سراتو محسوب می‎شوند همچنین سراتو در سال ۲۰۱۰ به عنوان یکی از ایمن ترین خودروهای جهان شناخته شد. سراتو از سازمان IIHS نشان ایمنی عالی (Top Safety Pick) به همراه ۵ ستاره ایمنی دریافت کرد.

مشصات فنی سراتو

نسل دوم سراتو با دو موتور ۲ و ۱.۶ لیتری به باز جهانی عرضه شد. اکثر سراتوهای وارد شده به ایران (نسل دوم) از یک موتور ۲ لیتری تنفس طبیعی بهره می‌برند اما نسخه های ۱.۶ لیتری هم به صورت بسیار محدود در بازار خودروی کشورمان مشاهده می‌شود.

در جدول زیر می توانید مشخصات فنی کامل سراتو ۲۰۱۲ را مشاهده کنید:

تجربه رانندگی سراتو

بعد از فشردن کلید استارت پییشرانه سراتو با صدای نسبتا بمی روشن می‌شود. صدلی پیشرانه و سیستم اگزوز ما را ترغیب می‌کند تا کمی در حالت oلاص گاز بدهیم. صدای پیشرانه برای خودرویی در این بازه قیمتی واقعا فوق‌العاده و دلچسب است. کمی بعد از بعد از شروع به حرکت تصمیم به تست شتاب و کشش سراتو می‌گیریم. شتاب سراتو آنچنان فضایی و خیره‌ کننده نیست اما از بسیاری از خودروهای رقیب خود بهتر است. نکته‌ای که هنگام راننگی با سراتو در جاده خارج از شهر متوجه شدیم، عملکرد عالی گیربکس و هماهنگی آن با پیشرانه است. گیربکس ۶ سرعته سراتو در آنی از ثانیه به پدال گاز واکنش نسان می‌دهد و در صورت نیاز حتی ۳ معکوس هم می‌کشد! البته این معکوس کشیدن‌های مکرر ممکن است برای رانندگانی که چندان علاقه‌ای به سرعت ندارند آزار دهنده باشد زیرا با کوچک ترین اشاره به پدال گاز گیربکس یک یا دو دنده معکوس می‌کشد و از این رو فشار زیادی به موتور وارد می‌شود. کار با پدل شیفترهای پشت فرمان واقعا جذاب و سرگرم کننده است و با گیربکس هوشمند و پیشرانه قوی ترکیبی عالی تشکیل داده است. البته عملکرد دنده‌های پشت فرمان چندان هم سریع نیست و با تاخیری جزئی دنده‌ها را عوض می‌کند اما برای خودرویی در این بازه قیمتی مناسب به نظر می‌رسد.

جدا از بحث شتاب و کششش، سراتو ترمز های فوق‌العاده‌ای دارد و برای عادت کردن به آن‌ها حداقل نیاز به نیم ساعت تمرین دارید. هندلینگ سراتو به واسطه فنربندی خشک و سیستم کنترل پایداری واقعا بی‌نظیر است. انگار کیا هرچه در طراحی و امکانات و… سراتو کم گذاشته در بخش فنی آن جبران کرده!

اما سراتو مانند هر خودروی دیگری در رانندگی نقاط ضعفی هم دارد. برای مثال مهم‌ترین آن‌ها سیستم تعلیق است. سیستم تعلیق سراتو در سفرهای طولانی و بعضا یکی دو ساعته هم وحشتناک است و موجب آزار سرنشینان می‌شود. صندلی‌های خشک و نه چندان ارگونومیک سراتو هم به کمک سیستم تعلیق آمده تا در سفرهای طولانی راننده و سرنشینان را هرچه زوتر از پا در بیاورد. مصرف سوخت ۷.۵ لیتری سراتو در بزرگراه‌ها با رانندگی کاملا اکونومیک چندان خوب به نظر نمی‌رسد؛ گرچه زمانی که کمی به موتور فشار بیاورید مصرف سوخت به راختی به عدد ۱۰ و یا ۱۱ لیتر بر صد کیلومتر می‌رسد.

هزینه‌های نگهداری

به گفته مالک، ایشان بعد از حدود ده سال مالکیت خودرو و پیمودن تقریبا ۱۶۰ هزار کیلومتر هنوز هیچ قطعه‌ای از خودرو را عوض نکرده و یا حتی موتور و تعلیق و… را سرویس هم نکرده. یعنی هزینه ایشان برای سوار شدن خودرو فقط سرویس‌های دوره‌ای و هزینه بنزین بوده. البته ایشان گفتند چندی پیش در یکی از سفرهایشان با مشکل ریپ زدن موتور، خاموش شدن موتور در دورهای پایین و مختل شدن عملکرد گیربکس مواجه شدند که بعد مراجعه به تعمیرگاه متوجه شدند که قطعات داخل موتور بسیار جرم گرفته شده‌اند. وقتی علت این موضوع را جویا شدیم متوجه شدیم که ایشان معمولا هر ۱۰ هزار کیلومتر یکبار روغن خودرو را عوض می‌کردند و تا کنون هم از بنزین سوپر، محلول‌های شست‌و‌شوی موتور و یا حتی اکتان استفاده نکرده‌اند. پس طبیعی است که مشکلات اینچنینی برای موتور به وجود بیاید. البته مطمئنا اگر با خودرویی مانند کمری یا کرولا مواجه بودیم، این مشکلات بوجود نمی‌آمدند.

جمع‌بندی

شاید تا همین یکی دو سال پیش سراتو بهترین خودرو در بازه قیمتی خودش محسوب می‌شد اما در سال های اخیر به واسطه مونتاژ خودورهای چینی متعدد و مختلف انتخاب کمی سخت می‌شود. سراتو نقاط قوت زیادی مانند هماهنگی بی‌نظیر موتور و گیربکس، پیشرانه قدرتمند و… دارد اما زمانی که آن را با خودرویی مانند ریسپکت پرایم یا کی ام سی J7 مقایسه می‌کنیم انتخاب بسیار سخت می‌شود.

بهتر است مقاله را با دو بیت شعر معروف که احتمالا قبلا آن را شنیده‌اید به پایان برسانیم و انتخاب سراتو بین رقبای چینی و بعضا کره‌ای اش را به عهده خود شما مخاطبان پدال بسپاریم!

در جوانی به خویش می‌گفتم    شیر، شیر است گرچه پیر بُوَد

چون که پیری رسید دانستم    پیر، پیر است گرچه شیر بُوَد

در پایان از سرکار خانم زهره رضایی جهت صرف وقت با تیم تست مجله پدال تشکر می‌کنیم.